[:en]The English translation is coming soon.[:nl]

Ik had met de heren van Scouting Rijen afgesproken dat ik donderdagavond na mijn werk en vrijwilligerswerk naar hun toe zou komen. Dus om 19:15 uur werd de auto ingepakt met de laatste spullen, waaronder de verticale antennes en de beide masten (aluminium en glasvezel). Gelukkig had ik ‘s ochtends al een paar kratten in auto gezet. Dat scheelde me ‘s avonds weer 😉

 

Om half elf (22:30uur) was ik op pad naar Rijen. Het was erg rustig op de weg. Vindt je het gek gezien het tijdstip.

Het was bijna half twaalf toen ik bij hen aankwam. Er heerste een gezellige drukte, als dit het gehele weekend zo blijft kan het nog een gezellige boel worden. En dat werd het ook! Men zegt wel eens Brabantse gezelligheid. Nou en hoe. Eigenlijk ben ik helemaal geen feestvierder. Maar je wordt gewoon meegetrokken de meute in. En dat heeft wel wat. Zaterdagavond/nacht eh.. zondagochtend vroeg stond ik dus gezellig met iedereen mee te zingen en dansen. HEERLIJK!!! Thanks guys!

Vrijdagochtend en -middag was echt de opbouwdag. Al vrij snel had ik het JOTA station. Gereed voor gebruik. Alleen de antennes moesten nog opgesteld worden. In de regen zijn we met z’n tweeën voorbereidingen gaan treffen. En na het avondeten zijn we met 6 man bezig geweest met antennes de lucht in te krijgen. Om 19 uur stond de 2m/70cm antenne met daar aan vast de eind gevoede draadantenne.Deze moest alleen nog even weg gespannen worden.

Dat dit iets anders zou lopen dan eigenlijk de bedoeling was, dat wist ik toen nog niet.

De rest van de heren ging binnen verder om het avondspel voor te bereiden. Ze zouden om 20 uur starten met het spel. Waarbij ik dus ook operationeel moest zijn.

En iets voor half acht (dus een half uur voordat we zouden starten!) bleek mijn aluminium mast, er toch bij nader inzien geen zin in te hebben en boog bijna 90 graden naar beneden. (Wat de precieze oorzaak hiervan is, laat ik voor de website in het midden. Ik/we heb(ben) een goed beeld van wat er fout ging. Dit is dan ook een wijze les voor mij.)

Toen hebben we met 6 of 7 man in 20 á 30 minuten tijd een aantal stalen buizen bij hen in de opslag opgehaald en aan elkaar gebonden. Het totaal was, dat de antenne toch nog op een meter of 16-18m boven het maaiveld stond. Nadat alles was afgespannen, heb ik alles aangesloten en even snel getest en we waren operationeel. pfff. Dat was ff zweten die laatste minuten voor de start.

Zaterdag lekker druk, met de scouts uitleggen wat de hobby inhoudt en wat je er allemaal mee kunt. En daarna natuurlijk andere scoutinggroepen proberen te pakken te krijgen via de radio.

Een veel gehoorde vraag is:”Kan je ook met Australië praten?”, bij de jongere scouts was het antwoord, “ja dat, kan alleen slapen zij nu”, wat misschien niet helemaal correct is, maar ach. En de oudere scouts daar kun je wel iets technischer zijn. Met zoiets als propagatie. Maar je merkt snel genoeg of je iets te technisch was of niet.
Maar zelf is het me ook nog nooit gelukt om Australië en omgeving te spreken te krijgen. Wel een uitdaging die ik graag aanga voor het komende jaar.

En ‘s avonds was er weer een spel voor de oudere scouts en leiding. En ik werd direct mee genomen in het spel. Was dat de bedoeling??

In het begin had ik zoiets van, ik zie het wel. Maar gedurende het spel werd ik steeds fanatieker. En op laatst was ik net zo erg als de rest. Het spel was eigenlijk heel simpel, vragen beantwoorden met behulp van, nouja eigenlijk alles. Als je maar het juiste antwoord te pakken krijgt. een van de laatste vragen was echt in mijn straatje. Er waren 8 bomen afgebeeld. En de vraag was, welke bomen zijn dit? Als oud hovenier, was dat natuurlijk kat in het bakkie. Die vraag was vrij snel en correct beantwoord. 1 boom moest even voor de zekerheid opgezocht worden.

Van de 10 of 11 groepen die er meededen, zijn we toch nog 4de geworden. niet slecht!
Zaterdagavond/nacht was een groot feest. Om 3 uur ‘s ochtends heb ik het maar voor gezien gehouden en heb mijn bedje opgezocht. Er bleken ook al een aantal andere op 1 oor te liggen. Ik was dus niet de eerste. (later bleek dat de rest pas ergens rond half zes naar bed gingen).

Zondag hebben we alles afgebroken.
Voordat ik het station zou opbreken heb ik nog even de gelegenheid aangegrepen om op 80m nog een aantal verbindingen te maken. Want ik had daar weinig tot geen last van (ver)storingen. Maar deze verbindingen worden niet mee genomen in het log van de JOTA. 😀
Daarna heb ik het JOTA station afgebroken. Wat redelijk snel ging.
Op de antennes na, want daar had ik wat hulp bij nodig, maar die hulp lag nog op bed 😉
Daarna nog even geholpen met het afbreken van de JOTI dus alle pc’s en kabel opruimen.

Na nog wat gegeten, gedronken en wat nagepraat te hebben. Ben ik zo rond 17 uur weer terug naar huis gereden. Daar heb ik alles in de gang neergezet met het idee, dat ruim ik morgen wel op. (dat dat niet helemaal gelukt is, is een heel ander verhaal).

Ik heb er enorm van genoten. En volgend jaar ben ik weer van de partij.[:]